Back in Belgium

Na vele tempels, bungyjumpen, pinguins, parkeerboetes, vliegtuigen, krokodillen, besneeuwde bergen, maar ook bergen rijst te overwonnen hebben, was het tijd om afscheid te nemen van alle chinoezen. Hoe kan je dat beter doen dan in hun namaakshoppingscenter rond te kuieren en al je centen op te kopen. Jammer genoeg lag de kwaliteit van hun spullen onder het zeeniveau dat zelfs Britney het zou opmerken. Tuktukgewijs reden we dan maar terug naar huis en vlak voor vertrek kon er een nog welverdiende, zalige, maar het moet gezegd veel te korte (1u) oliemassage vanaf. Vervolgens namen we plakkeriger dan voorheen afscheid van alle bangkokaanse chinoezen en stond de neus van ons vliegtuig (vol met hollanders) richting Amsterdam. ‘Chinoezen’ het zou voor alles kunnen staan: even rustig snoezelen met een chinees, lekker gezellig een chinees thee’tje drinken, elkaar chinees begroeten met neuzen of verkouden zijn (ha chi noezen)… maar chinoezen zijn voor ons (althans voor peter) alle aziatische mensen, die twee koppen kleiner zijn dan europeanen en leven in één grote drukte zonder zich ooit op te winden. Kameleon spelen was dan ook moeilijk.

Maar back to bussiness! Voor alle onwetenden:

WE ZIJN THUIS!! En het is koud!

Na zes weken van verbazing en avontuur, van reizen en vertier, is het nu weer even tijd voor de gezellige onderonsjes tussen vrienden en vriendinnen. We hebben jullie gemist!

Alvast bedankt voor jullie enorme opkomst op de blog, thuisbezoeken en de fijne complimenten! Meer foto’s kan je bij ons altijd komen bekijken en verkrijgen (voor de wallpapergewilligden). Voor diegene die liever afzijdig blijven: een selectie van foto’s zal de komende weken op het net verschijnen… so stay tuned, sit back and relax.

Voor nu nog een zonsondergang onder de hemel en de groeten aan al wie wil..

Sunset

Bestaat er iets dat zo rustgevend is als de ondergaande zon? Door de oneindigheid, door de omvang van dat prachtig schouwspel is het onmogelijk het geheel op foto vast te leggen. Ik heb het vaak geprobeerd, nooit krijg je die totaalsfeer, die ingenomen zachtheid vastgelegd. Dus dan zit ik uit mijn ogen te staren, puur te genieten. Ik zou het graag vasthouden, opnemen, neerschrijven om het te bewaren voor de toekomst, voor die momenten dat ik het harder nodig heb. Aangezien dat nooit lukt kan je alleen maar proberen er zoveel mogelijk van te genieten en je het te herinneren. Terwijl elke minuut de kleuren veranderen, elk ogenblik de wolken zich zwoel verplaatsen begin je te dromen. Je voelt je zo klein in die prachtige onmetendheid en al je problemen lijken plots zo klein. Je liefde komt in je dromen aanspoelen terwijl er meer blauw in de schakeringen komt, het rood wordt nog warmer en even wanneer je je met je ogen knippert zie je in de verte nog de stille gloed van wat daarstraks nog een dag was. Prachtig hoe de wereld in elkaar zit. Je vraagt je niet af waar die dingen vandaan komen, ik weet wel dat die kleuren door lichtbreking verschijnen en dat de zon al lang weg is wanneer wij ze zien ondergaan, maar het is toch een wonder wat zo'n sfeer teweeg kan brengen... een prachtig stukje natuur, voor iedereen...

Peter

Cambodia

On the way to cambodia...

Angkor Wat, breathtaking, overwhelming and the place to be to see the sunrise.


Bayon. Wat ruwer en ouder dan Angkor Wat. Behoort, samen met alle andere tempels, tot het 14km grote wereldwonder 'Temples of Angkor'.


Ta prohm temples (bekend van Tomb Raider en Indiana Jones)

Lolei temples.

The floating village of Tanle Sap.

Met hun verkoop van bananen... ja bananen... waterbananen :)

Typische "straat"beeld.

Traditioneel trouwfeest, waar geld nog altijd een rol speelt.

Maar bier ook.. toevallig onze specialiteit :)

Siem Reap by night.

De "highway" tussen Thailand en Siem Reap, waar elke kilometer bezaait was met een heuvel van een meter. Het begingevoel: yes baby, rollercoastereuuu! De terugweg: fuck, noooo... boenk... onze rug!

Het gevolg van deze kunststukjes.

Dit ook: taxi kapot :)

En maar wachten...

New Zealand - Back to Tongariro National Park

Tongariro National Park


Mt Ngauruhoe. De reden voor de terugkomst...


Geen kiwi's, wel heuvels en bergen...


Begin van de Tongariro crossing, een 7u durende trektocht doorheen een adembenemend vulkaan- en sneeuwlandschap.

Hoger en hoger klimmen.

Mt Tongariro: sneeuw, wolken en zon. Met t-shirt, maar zonder sleffers.

Blue lake.

Diamond lakes (green lakes).

New Zealand - South Island

Wellington, de hoofdstad van NZ. Vlak voor vertrek met de ferry naar het zuid eiland.


Wellington by night!


Paradise (Abel Tasman National Park). In Nieuw Zeeland hebben ze alles.


Sea, sun and beach baby!


Witter dan 'Dash Ultra' en zachter dan 'Robijn'.


Knop van ne palmboom.. we love the nature!


Subtropisch regenwoud (Abel Tasman National Park), de andere kant van het strand. Groen!


Springen met een zucht tot boven in de lucht..


Nelson lakes, met water een beetje hoger dan normaal...



En dat hebben we ondervonden... een 4x4 moest ons helpen...


Feesten met de redders... thx mates! Haha, schraal :)



En dromen maar!


... kiekeboe ...


Ook 's nachts is het prachtig...


Jack attack, onze geluksbrenger, zorgde voor het goede weer...


Genieten maar!


Je wordt er zowaar gek van.


Zeeleeuwen (foto) en zeehonden, hier leven ze in het wild. Aaien kan dan niet.


Onbeschrijfelijk.


De kust in het oosten, alles wat je wilt.. (ook de zon)


Vier uur durende wandeling naar Mount Cook (in de verte rechts).


De eindbestemming van onze tocht.


Wolken over de bergen...


Adembenemend landschap!


Benzine besparen!


Kiwi gespot! Moeilijk was het niet.


Queenstown, paradijs voor avonturiers.. skyjumpen en bungyjumpen.. de filmpjes volgen.


Vuurtoren aan de (klifrijke) oostkust.


Rocks at the beach.


Treinstation van Dunedin. Mooimooi moooii...


Steilste straat van de wereld waar elk voertuig toegelaten is (betwijfelen we sterk). Steiltegraad: 42 graden.


Niet vergeten te tanken, anders val je stil.


Ook hier zijn watervallen nooit veraf..


Na oppassen voor kiwi's, nu ook oppassen voor pinguins. Vijf minuten later...


Huppelhuppel... daar waren ze dan.


Close-up van de huppeldepuppels.


Altijd nietig voelen.


Prachtlandschap!


Paradise, it's in NZ..


Lord of the Rings achtige taferelen zijn niet ver te zoek.


Zon en besneeuwde bergen. De dagelijkse schoonheid.


Schaapjes, overal waar je kijkt...


Vuurtoren bij zonsondergang (met windsnelheden tot 150 km/u).


Milford sound (Fjordland). Volgens ons 1 van de mooiste plekjes op aarde, een aanrader dus.


Dolfijnen (Milford Sound)!


Naast dolfijnen, ook regenbogen.


National symbol of New Zealand.


The West Coast, waar het altijd regent... tot wij er waren...


Fox Glacier, samen met franz josef de enigste twee gletsjers die uitmonden in een regenwoud.


Fox Glacier. Tientallen meters hoog en nu wat dichterbij...


Franz Jozef, 25 km verder...


Wandelen op het ijs... neemt tijd in beslag...


Het centrale deel van het zuid eiland, omgeven door bergen.


Springfield in het echt, zonder kerncentrale en gele mannetjes.


En maar genieten...

- Photo's by Peter and Yoni -